Ο ΤΑΥΡΟΣ - ΛΑΥΡΕΝΤΗΣ ΜΑΧΑΙΡΙΤΣΑΣ

Ώρες ατέλειωτες περίμενα, σ' αμπάρι σκοτεινό
Άκουγα γλέντια και τραγούδια στην ορχήστρα
Τρίζει η πόρτα και ξεχύνομαι στο φως ν' αναδυθώ
Φανφάρες, τύμπανα και θεατές γύρω απ την πίστα
Απ' την αρχή κατάλαβα πως πρέπει ν' αμυνθώ
Δεν έχει έξοδο κινδύνου αυτό το μέρος
Κλείσαν τους δρόμους γύρω μου κι εγώ πισωπατώ
Προκλητικός ο χορευτής -- θα κλαίει στο τέλος
Δεν πάει καλά αυτός ο κόσμος
Ανδαλουσία μου μακρινή, κάκτοι, λιβάδια δροσερά
Δεν θα μασήσω μπρος στον άθλιο σαλτιμπάγκο
Θα τον τινάξω στον αέρα κι η γυναίκα του πικρά
Σε ματωμένο θα τον ξενυχτήσει πάγκο
Ρε δεν πάει καλά αυτός ο κόσμος
Τρέχω ξοπίσω απ' τα φαντάσματα, ανέμους κυνηγώ
Τα κέρατά μου ακουμπάνε τα πανιά τους
Νιώθω το αίμα που αναβλύζει και το αίμα στον λαιμό
να πέσω θέλουν, να υποταχτώ μπροστά τους
Που ξεφυτρώνουν οι παλιάτσοι; Ποιος τους ρίχνει στην σκηνή;
Κοστούμια χάρτινα παλεύω κι ακροβάτες
Γέρνω στην άμμο την υγρή, Ανδαλουσία μακρινή
Ας σταματούσανε οι μπάντες κι οι παράτες
Ακούω τα γέλια και τα 'όλε' τους καθώς ψυχορραγώ
σκοπό μακάβριο χορεύουν οι τορέρος
Ανδαλουσία μου γλυκιά στήνουνε γλέντια τρομερά
Πάνω απ' το μνήμα μου στο ξένο ετούτο μέρος
Δεν πάει καλά αυτός ο κόσμος..

Και το φως ορκίστηκε ....

Και το φως ορκίστηκε να μην παραδοθεί, μα το ξέρει, σωτηρία δεν υπάρχει, δεν θα παραδοθεί, μα θα σβήσει.
Καζαντζάκης

Αν νομιζεις οτι....

Οι δευτερες σκέψεις...

Το άτομο που σ αγαπάει...

The Secret in greek (Το μυστικο) Μεταγλωτισμενο

Chris Rea titre Every Beat Of My Heart.

With every beat of my heart, I will love you
With every song, with every breath that you take
I'll give you the moon and the sun, you're the only one
Pleading love with every beat of my heart

Η συνείδηση της συνειδητότητας

Ακόμη και στα όνειρά μας υπάρχει κάτι πολύ αληθινό. Δεν είναι άλλο από τη συνειδητότητα πάνω στην οποία γεννιούνται αυτά τα όνειρα. Είναι η συνειδητότητα η οποία ονειρεύεται. Η αληθινή μας ουσία. Διότι εμείς είμαστε αυτή η συνειδητότητα.

Θέτοντάς το έτσι, αντιλαμβανόμαστε ότι δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην κατάσταση που κοιμόμαστε και ονειρευόμαστε και στην κατάσταση που είμαστε ξύπνιοι. Για την ακρίβεια δεν υπάρχει καμία απολύτως διαφορά αν όταν είμαστε ξύπνιοι δεν έχουμε συνείδηση της συνειδητότητας μας. Στη μια περίπτωση η συνειδητότητα είναι χαμένη μέσα στα όνειρά της, στη δεύτερη είναι χαμένη μέσα στις σκέψεις της. Αυτή είναι η κατάσταση του μέσου ανθρώπου : ολότελα χαμένος μέσα στις επαναλαμβανόμενες σκέψεις του.

Οφείλουμε λοιπόν να αποκτήσουμε συνείδηση της συνειδητότητας μας. Χρησιμοποιώντας βέβαια λέξεις στην ανάγκη μας να επικοινωνήσουμε δημιουργούμε μια μη υπαρκτή δυαδικότητα. Διότι δεν μπορεί να υπάρξει κάποιος ή κάτι που να έχει συνείδηση της συνειδητότητας. Θα έπρεπε να υπάρχει αυτό το κάτι από τη μια μεριά και η συνειδητότητα από την άλλη.

Δεν είναι δυνατό να έχουμε συνείδηση της συνειδητότητας μας επειδή πολύ απλά εμείς είμαστε η συνειδητότητα αυτή. Μπορούμε απλώς να περιορίσουμε την υπερδραστηριότητα του νου μας σταματώντας τις σκέψεις που συννεφιάζουν τη συνειδητότητά μας και να την αφήσουμε να αναδυθεί όπως ο καθαρός ουρανός μετά από μια σφοδρή καταιγίδα.

Οι σκέψεις, λένε, μοιάζουν πολύ με τα σύννεφα. Υπάρχει όμως μια σημαντική διαφορά: Τα σύννεφα που σκοτεινιάζουν τον ουρανό μπορεί να μοιάζουν μεταξύ τους αλλά δεν είναι ποτέ τα ίδια. Αντίθετα το 95% των σκέψεών μας είναι ακριβώς οι ίδιες και επαναλαμβάνονται. Δεν έχουμε παρά να παρατηρήσουμε την ματαιότητα τους.

Αν λοιπόν ασυνειδησία είναι η απόλυτη ταύτιση με τις σκέψεις μας η συνειδητότητα αρχίζει να αφυπνίζεται μαζί με την αποταύτισή μας από αυτές. Όπως λέει το Έκχαρτ Τόλλε :

“Αυτή είναι η νέα σας πνευματική άσκηση.
Μην παίρνετε τις σκέψεις σας πολύ στα σοβαρά.”

Επιστήμονες της κβαντικής φυσικής αποδεικνύουν ότι η ψυχή υπάρχει!

Δύο παγκοσμίου φήμης επιστήμονες της κβαντικής λένε ότι μπορούν να αποδείξουν την ύπαρξη της ψυχής.

Η επιθανάτια εμπειρία συμβαίνει όταν οι κβαντική ουσίες που αποτελούν την ψυχή εγκαταλείψουν το νευρικό σύστημα και εισάγονται στο σύμπαν γενικότερα, σύμφωνα με μια αξιόλογη θεωρία που προτείνεται από τους δύο διαπρεπείς επιστήμονες.

Η ιδέα τους πηγάζει από την αντίληψη του εγκεφάλου που είναι σαν ένας βιολογικός υπολογιστής, "με 100 δισεκατομμύρια νευρώνες και τις συναπτικές συνδέσεις τους, που ενεργούν ως δίκτυα πληροφόρησης, οι οποίες μπορούν να παραμείνουν στο σύμπαν, ακόμη και μετά το θάνατο, εξηγώντας τις αντιλήψεις εκείνων που είχαν σχεδόν μία εμπειρία θανάτου.

Ο Αμερικανός Dr Stuart Hameroff και ο Βρετανός φυσικός Sir Roger Penrose ανέπτυξαν αυτή την κβαντική θεωρία της συνείδησης υποστηρίζοντας ότι οι ψυχές μας περιέχεται μέσα σε δομές που ονομάζονται μικροσωληνίσκοι που ζουν μέσα στα κύτταρα του εγκεφάλου μας.

Σε μια επιθανάτια εμπειρία οι μικροσωληνίσκοι χάνουν την κβαντική τους κατάσταση, αλλά οι πληροφορίες στο εσωτερικό τους δεν καταστρέφονται. Ή σε απλούς όρους, η ψυχή δεν πεθαίνει αλλά επιστρέφει στο σύμπαν. Έτσι, είναι δεκτό ότι οι ψυχές μας είναι περισσότερο από την αλληλεπίδραση των νευρώνων στον εγκέφαλο. Στην πραγματικότητα κατασκευάζονται από την ίδια τη δομή του σύμπαντος - και μπορεί να υπάρχουν από την αρχή του χρόνου.

Ας πούμε ότι η καρδιά σταματά να χτυπά, το αίμα σταματά να ρέει, τότε οι μικροσωληνίσκοι χάνουν την κβαντική τους κατάσταση αλλά η κβαντική πληροφορία εντός των μικροσωληνίσκων δεν καταστρέφεται, δεν μπορεί να καταστραφεί, διανέμεται και διαχέεται στο σύμπαν γενικότερα.

Εάν ο ασθενής έχει αναβιώσει, από αυτή την κατάσταση τότε οι κβαντικές πληροφορίες μπορεί να πάνε πίσω στους μικροσωληνίσκους και ο ασθενής λέμε ότι είχε μια εμπειρία κοντά στο θάνατο. Σε περίπτωση όμως θανάτου του ασθενούς, η κβαντική πληροφορία μπορεί να υπάρξει έξω από το σώμα του επ 'αόριστον - ως ψυχή.

Αποκάλυψη

Τι απαντά η Monsanto για τα ζιζανιοκτόνα

Η μεγάλη χρήση ζιζανιοκτόνων που περιέχουν ως δραστική ουσία τη γλυφοσάτη (glyphosate) μπορεί να συνδέεται με πλήθος σοβαρών προβλημάτων υγείας για τον πληθυσμό όπως η νόσος του Πάρκινσον, η υπογονιμότητα, ακόμη και με κάποιες μορφές καρκίνου.

Κατάλοιπα σε τροφές

Το ανησυχητικό συμπέρασμα για τη γλυφοσάτη η οποία αποτελεί το βασικό συστατικό του πιο διαδεδομένου παγκοσμίως ζιζανιοκτόνου, του Roundup, αλλά περιέχεται επίσης σε... άλλα 750 και πλέον προϊόντα που χρησιμοποιούνται σε γεωργικές καλλιέργειες, προκύπτει από μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «Entropy». Σύμφωνα με αυτήν, κατάλοιπα της συγκεκριμένης ουσίας βρέθηκαν σε τροφές.

Οι συγγραφείς της μελέτης Στέφανι Σένεφ, ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης και Αντονι Σάμσελ, πρώην σύμβουλος του αμερικανικού δημοσίου για θέματα περιβάλλοντος και σημερινό μέλος της οργάνωσης Union of Concerned Scientists (UCS), σημειώνουν ότι τα κατάλοιπα της γλυφοσάτης ενισχύουν την καταστρεπτική επίδραση άλλων χημικών καταλοίπων των τροφών καθώς και τοξινών του περιβάλλοντος με σοβαρές επιπτώσεις στη φυσιολογική λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού.

«Η αρνητική επίδραση στο σώμα είναι ‘ύπουλη’ και εκδηλώνεται αργά με την πάροδο του χρόνου καθώς η φλεγμονή που προκαλείται καταστρέφει τα κυτταρικά συστήματα σε ολόκληρο τον οργανισμό» υπογραμμίζεται στη μελέτη.

«Βρήκαμε κάτι πολύ σημαντικό που πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη και να διερευνηθεί περαιτέρω» ανέφερε χαρακτηριστικά η δρ Σένεφ.

Ανησυχία και έλεγχοι

Σημειώνεται ότι περιβαλλοντολόγοι, ενώσεις καταναλωτών και γεωπόνοι από διαφορετικές χώρες έχουν προειδοποιήσει πως η μεγάλη χρήση γλυφοσάτης προκαλεί προβλήματα στα φυτά, στους ανθρώπους και στα ζώα. Το «καμπανάκι» έχει ήδη χτυπήσει και για τους αρμόδιους οργανισμούς: η Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος των ΗΠΑ (ΕΡΑ) διενεργεί αυτή τη στιγμή ανασκόπηση όλων των υπαρχόντων στοιχείων σχετικά με την ουσία και έχει θέσει προθεσμία ως το 2015 προκειμένου να προσδιορίσει αν πρέπει να περιοριστεί η χρήση της. Η νέα μελέτη είναι μια από τις πολλές που δείχνουν τους κινδύνους της γλυφοσάτης και έχει ήδη υποβληθεί στην Υπηρεσία.

Όπως προαναφέρθηκε το πιο «διάσημο» από τα ζιζανιοκτόνα που περιέχουν γλυφοσάτη είναι το Roundup της εταιρείας Monsanto. Η ίδια εταιρεία έχει αναπτύξει σοδειές που είναι γενετικώς τροποποιημένες ώστε να αντέχουν τον απευθείας ψεκασμό με το συγκεκριμένο ζιζανιοκτόνο. Πολλές τέτοιες γενετικώς τροποποιημένες σοδειές όπως καλαμποκιού, σόγιας και ζαχαροκάλαμου, καλύπτουν τεράστιες εκτάσεις στις ΗΠΑ.

Οι αγρότες τις προτιμούν καθώς μπορούν να ψεκάζουν απευθείας για καταπολέμηση των ζιζανίων στο χωράφι χωρίς να τους προκαλούν πρόβλημα. Το συγκεκριμένο ζιζανιοκτόνο χρησιμοποιείται επίσης ευρέως σε κήπους και γήπεδα.

Η θέση της Monsanto

Από την πλευρά της η εταιρεία Monsanto αναφέρει επί έτη ότι η γλυφοσάτη έχει αποδείξει την ασφάλειά της ενώ έχει λιγότερο αρνητική επίδραση στο περιβάλλον σε σύγκριση με άλλα κοινώς χρησιμοποιούμενα χημικά.

Ο Τζέρι Στάινερ, εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Monsanto για τη βιωσιμότητα, επανέλαβε αυτή τη θέση σε πρόσφατη συνέντευξη όταν ρωτήθηκε για τη συγκεκριμένη μελέτη. «Είμαστε πεπεισμένοι από το προφίλ ασφαλείας της γλυφοσάτης. Έχει μελετηθεί εκτενέστατα», είπε.

Στις 23 Ιουνίου θα λάμψει στον ουρανό μία Σούπερ Πανσέληνος

Η πανσέληνος αυτό το μήνα μας επιφυλάσσει μια ευχάριστη έκπληξη. Στις 23 Ιουνίου, θα λάμψει στον ουρανό μία super - Πανσέληνος. Θα θαυμάσουμε με συνέπεια το μεγαλύτερο φεγγάρι για το 2013.

Εκείνη την ημέρα ο φυσικός δορυφόρος μας θα βρίσκεται στο κοντινότερο σημείο με τη Γη για την διάρκεια του έτους, το λεγόμενο περίγειο. Το φεγγάρι θα είναι στην πραγματικότητα μόνο 356.991 χιλιόμετρα μακριά από εμάς.

Συνήθως, η μέση απόσταση Γης-Σελήνης είναι περίπου 382.900 χιλιόμετρα.

Μία super - Πανσέληνος ακόμα πιο κοντά παρατηρήθηκε στις 19 Μαρτίου του 2011, όταν η Σελήνη ήταν περίπου 356.577 χιλιόμετρα μακριά από εμάς.

Στις 23 Ιουνίου θα είναι ένα ακόμα γεγονός που θα σηματοδοτήσει το ημερολόγιό μας, γιατί η επόμενη φορά που το φεγγάρι θα φτάσει σε παρόμοιο «μέγεθος» θα είναι σε περισσότερο από ένα χρόνο, 10 Αυγούστου του 2014, και θα είναι 5 χιλιόμετρα πιο κοντά στη Γη από την τελευταία φορά.

Η "δίκαιη κούπα" του Πυθαγόρα!

Η «κούπα του Πυθαγόρα» ή η «δίκαιη κούπα» είναι είναι μια ανακάλυψη του Πυθαγόρα για να πίνει με μέτρο το κρασί του αλλά και για να σερβίρει τους μαθητές του, υπερτονίζοντας την έννοια του μέτρου και των ορίων. 

Η ιδέα του Πυθαγόρα ήταν απλή: Έπρεπε να περιοριστεί η απληστία στο ποτό! Πώς θα γινόταν αυτό; Το πήλινο ποτήρι αδειάζει κατά έναν «μαγικό» τρόπο όταν εκείνος που το κρατάει αποδειχτεί… πλεονέκτης και το γεμίσει περισσότερο απ’ όσο πρέπει. 

Στην κούπα υπάρχει χαραγμένο ένα όριο, μια γραμμή. Αν το υγρό που περιέχει δεν υπερβεί τη γραμμή αυτή, ο πότης απολαμβάνει το κρασί του. Εάν, όμως, ξεπεράσει τη γραμμή του ορίου, τότε η κούπα αδειάζει και το κρασί χύνεται από τη βάση. 

Αδειάζει όλη η κούπα, όχι μόνο η επιπλέον ποσότητα. Πώς όμως γίνεται αυτό; Στο κέντρο της κούπας βρίσκεται μια στήλη τοποθετημένη ακριβώς πάνω από έναν σωλήνα που οδηγεί στο κάτω μέρος της. Ενώ η κούπα γεμίζει, η στάθμη του κρασιού ανεβαίνει και στο εσωτερικό της κεντρικής στήλης, ακολουθώντας το νόμο του Pascal για τα συγκοινωνούντα δοχεία. Όσο η στάθμη του κρασιού δεν ξεπερνά τη γραμμή που είναι χαραγμένη στο εσωτερικό της κούπας «δεν τρέχει τίποτα». 

Μόλις όμως το υγρό υπερβεί τη γραμμή-όριο τότε αρχίζει να ρέει μέσω του εσωτερικού σωλήνα από τη βάση της κούπας. Τα μόρια του υγρού παρασύρουν το ένα το άλλο με αποτέλεσμα, ως δια μαγείας, η κούπα να αδειάζει παντελώς! 

Αυτό, πέρα από μια απλή εφαρμογή της υδραυλικής, αποτελεί και έναν τρόπο διδαχής: Όταν το όριο ξεπερνιέται (ύβρις) δεν χάνονται μόνον όσα έχουν ξεπεράσει το όριο αλλά και όλα τα προηγούμενα που είχαν αποκτηθεί (νέμεσις). Το άριστο οφείλουμε να το απολαμβάνουμε με μέτρο, σαν τον οίνο που ήδη έχουμε στην κούπα μας, αντλώντας τη μέγιστη ωφέλεια χωρίς να επιζητούμε παραπάνω! Εκπληκτικό!

Πραγματική αγάπη ή σχέση εξάρτησης;

Απόσπασμα από το βιβλίο "Κι έζησαν αυτοί καλά...με εμάς τι γίνεται;

" Τι είναι αλήθεια η αγάπη; Η αγάπη δεν μπορεί να περιοριστεί σε λέξεις.

Η αγάπη είναι κάτι που πρέπει να νιώσουμε για να μπορούμε να το περιγράψουμε και να το εκφράσουμε σε όλη του την έκταση. Προϋποθέτει την έλλειψη φόβοu και την πίστη στον άνθρωπο.Προϋποθέτει κοινούς στόχους, προϋποθέτει μια απόλυτη ένωση των ψυχών μας και όχι μια απλή συμφωνία του μυαλού μας. Η αγάπη είναι μια λέξη, ένα άγγιγμα, ένα χαμόγελο, μια ζεστή αγκαλιά. Η αγάπη χωράει σε όλες μας τις αντιδράσεις και τις σκέψεις. 

Η αγάπη υπάρχει σαν συναίσθημα; Αγαπάμε πραγματικά ή απλά δενόμαστε και εξαρτόμαστε συναισθηματικά από ένα άτομο το οποίο εμείς πιστεύουμε ότι αγαπάμε; Η αγάπη μας αυτή είναι αγάπη άνευ όρων ή συνοδεύεται και περιπλέκεται από τις ανάγκες μας, τις απαιτήσεις μας και τους όρους μας; Και αν υπάρχει αγάπη άνευ όρων πως μπορούμε να την υιοθετήσουμε; Η αγάπη και η εξάρτηση είναι ταυτόσημες; Αυτά τα ερωτήματα πρέπει οπωσδήποτε να απαντηθούν και να τακτοποιηθούν σωστά μέσα στο μυαλό και την καρδιά μας εάν θέλουμε να βιώσουμε μια ενσυνείδητη και υπέροχη σχέση και εάν πραγματικά θέλουμε να βιώσουμε την αληθινή αγάπη. 

Ένα συγκλονιστικό παραμύθι για την αγάπη...

Ένα απο τα πιο γλυκά παραμύθια που αξίζει την προσοχή μας...γιατί στα παραμύθια κρύβονται οι μεγαλύτερες αλήθειες της ζωής!

Ήταν που λέτε μια φορά κι ένα καιρό ένα  σκιουράκι. Ούτε όμορφο, ούτε άσχημο. Ούτε έξυπνο, ούτε κουτό. Ένα συνηθισμένο σκιουράκι ήτανε, που θα 'μοιαζε μ' όλα τα' άλλα, αν δεν είχε μια παράξενη συνήθεια. Μόλις σουρούπωνε, το 'σκαγε απ΄ τη φωλιά του και πήγαινε και στηνότανε στην άκρη του δάσους, δίπλα στο ποτάμι, καρτερώντας τα ζώα που πήγαιναν να πιουν νερό...

Περνούσαν λέαινες, ζαρκάδια κι αρκούδες και λαγοί κι ασβοί και βατραχάκια... Το σκιουράκι ένιωθε πως με όλα έμοιαζε λιγάκι, πως όλα τους είχανε κάτι όμορφο, κάτι ξεχωριστό. Έτσι, τα σταματούσε όλα, τα κοίταζε στα μάτια και τα ρωτούσε: