Pablo Neruda quotes

Pablo Neruda: Άσμα είκοσι.

Μπορώ να γράψω απόψε τους πιο θλιμμένους στίχους

Να γράψω λόγου χάρη
 «Ξάστερη που΄ναι η  νύχτα ,γαλάζια  τουρτουρίζουν  στον  ουρανό  τ’ αστέρια».
Νύχτα και στροβιλίζεται μελωδικά τ’ αγέρι

Μπορώ να γράψω απόψε τους πιο θλιμμένους στίχους:
Την αγάπησα. Κάποτε μ’αγάπησε και εκείνη.
Σε νύχτες σαν και τούτη στα χέρια μου την κράτησα, την φίλησα χίλιες φορές  κάτω απ’ το φως τον άστρων.
Πώς να μην αγαπήσω τα’ απέραντα της μάτια;
Η ίδια η νύχτα κάνει να ασπρίζουν τα ίδια δέντρα.
Εμείς, οι εμείς του τότε, δεν είμαστε πια ίδιοι.

Τώρα πια δεν την αγαπώ και ας την αγάπησα τόσο.
Αέρι η φωνή μου γινόταν για να παίξει στο αυτί της.
Τώρα κάποιου άλλου θα’ναι, όπως πριν των δικών μου φίλιων, το κορμί της και τα απέραντα μάτια.

Όχι πια δεν την αγαπώ, αν και ίσως να γελιέμαι.
- Η αγάπη αν είναι σύντομη, ράθυμη η λησμοσύνη-

Ακόμα κι αν τούτος ο πόνος είναι ο στερνός που μου δίνει κι αν οι στίχοι αυτοί θα ναι οι στερνοί που της γράφω.

"Μαθαίνεις"

Μετά από λίγο μαθαίνεις
την ανεπαίσθητη διαφορά
ανάμεσα στο να κρατάς το χέρι
και να αλυσοδένεις μια ψυχή.

 

Και μαθαίνεις πως Αγάπη δε σημαίνει στηρίζομαι
Και συντροφικότητα δε σημαίνει ασφάλεια

Και αρχίζεις να μαθαίνεις
πως τα φιλιά δεν είναι συμβόλαια
Και τα δώρα δεν είναι υποσχέσεις

Και αρχίζεις να δέχεσαι τις ήττες σου
με το κεφάλι ψηλά και τα μάτια ορθάνοιχτα
Με τη χάρη μιας γυναίκας
και όχι με τη θλίψη ενός παιδιού

Και μαθαίνεις να φτιάχνεις
όλους τους δρόμους σου στο Σήμερα,
γιατί το έδαφος του Αύριο
είναι πολύ ανασφαλές για σχέδια
…και τα όνειρα πάντα βρίσκουν τον τρόπο
να γκρεμίζονται στη μέση της διαδρομής.

Μετά από λίγο καιρό μαθαίνεις…
Πως ακόμα κι η ζέστη του ήλιου
μπορεί να σου κάνει κακό.

Έτσι φτιάχνεις τον κήπο σου εσύ
Αντί να περιμένεις κάποιον
να σου φέρει λουλούδια

Και μαθαίνεις ότι, αλήθεια, μπορείς να αντέξεις
Και ότι, αλήθεια, έχεις δύναμη
Και ότι, αλήθεια, αξίζεις
Και μαθαίνεις… μαθαίνεις
…με κάθε αντίο μαθαίνεις

Χόρχε Λούις Μπόρχες