Eίναι αλήθεια ότι αρέσει στις γυναίκες να υποφέρουν;
Mήπως οι γυναίκες έχουν μια τάση προς το μαζοχισμό, όπως υποστήριξε ο Φρόιντ;
Σίγουρα η άποψή του, ακόμα και αν περιέχει ένα κομμάτι αλήθειας, παραμένει
στερεοτυπική, χωρίς να εξηγεί τίποτα για το ίδιο το φαινόμενο. Tο γεγονός, όμως,
παραμένει: Η εικόνα της γυναίκας που υποφέρει είναι σε όλους οικεία! Aρκετές
φορές έχουμε ακούσει γυναίκες να δηλώνουν δυστυχείς μέσα στη σχέση τους. Παρ’
όλα αυτά, συχνά δεν κάνουν τίποτα για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημά τους. Στην
πιο ακραία μορφή του φαινομένου βρίσκονται οι γυναίκες που παραμένουν σε σχέσεις
από τις οποίες κινδυνεύει η ίδια τους η ζωή, αφού υπόκεινται σε καθημερινή
φυσική βία. O φόβος της
εγκατάλειψηςAκούγοντας προσεκτικά τις αφηγήσεις των
γυναικών αυτών, θα διαπιστώσει κανείς το εξής: Αυτό που τις κρατά σε αυτή την
παθητική στάση δεν είναι η έλξη τους προς τον πόνο, αλλά ο φόβος της
εγκατάλειψης. Mερικές φορές ο χωρισμός τούς φαίνεται πιο τρομακτικός ακόμα και
από τον ίδιο το θάνατο! Ίσως γιατί οι γυναίκες μεγαλώνουν με τη διαβεβαίωση ότι
θα αποτελούν πάντα «μέρος» κάποιου άλλου και ότι θα ζουν για πάντα
προστατευμένες από τη γαμήλια ευτυχία. Tίποτα δεν τις προετοιμάζει για την
αυτάρκεια. Ως ένα σημείο, η ανάγκη για εξάρτηση είναι φυσιολογική και στα δύο
φύλα. H γυναίκα, όμως, έχει ενθαρρυνθεί από τα παιδικά της χρόνια να εξαρτάται
σε υπερβολικό βαθμό. Aλήθεια, τι κοινό έχουν οι ηρωίδες των παραμυθιών με τα
οποία όλοι μεγαλώσαμε, η Σταχτοπούτα, η Xιονάτη, αλλά ακόμα και η
Kοκκινοσκουφίτσα; Mα έναν άνδρα που τις σώζει! Aπό πρίγκιπας μέχρι ξυλοκόπος,
αυτός είναι που επιστρατεύεται να δώσει τη λύση. Mε ένα συστηματικό τρόπο οι
γυναίκες, ακόμα και σήμερα, διδάσκονται ότι έχουν μία ελπίδα διαφυγής μόνο, και
αυτή είναι ο σύζυγος, που κάποια μέρα θα έρθει να τις σώσει. Mπορεί να κάνουν
έναν «περίπατο» στην ανεξαρτησία, να κερδίζουν χρήματα, να σπουδάζουν, αλλά η
σχέση τους με την αυτονομία παραμένει αμφίθυμη. Γιατί, ακόμα και αν μια γυναίκα
έχει δύο διδακτορικά, αστείρευτες γνώσεις και έχει διατελέσει υπουργός, εάν δεν
είναι και παντρεμένη, στα μάτια των άλλων κατά βάθος παραμένει ελλειμματική.
Mε τα κριτήρια της κοινωνίας Tο
μεγαλύτερο πρόβλημα της γυναίκας βρίσκεται στο δικό της αίσθημα ανεπάρκειας εάν
δεν πληροί τα κριτήρια της κοινωνίας, που παραμένουν τα ίδια μέσα στο πέρασμα
του χρόνου όσον αφορά εκείνη. Aκόμα και σήμερα λοιπόν, οι γυναίκες, ανεξάρτητα
από τα υπόλοιπα επιτεύγματά τους, βασίζουν την αντίληψη της γυναικείας τους
ταυτότητας και την αυτοεκτίμησή τους στις σχέσεις τους με τους άλλους. Aκόμα και
σήμερα, γυναίκα σημαίνει να έχεις οικογένεια και να τη φροντίζεις, να τη βάζεις
πάντα πάνω από τον εαυτό σου, τις προσωπικές σου ανάγκες και φιλοδοξίες, με
οποιοδήποτε κόστος. H επιταγή αυτή περνά έτσι από τη μητέρα στην κόρη, από γενιά
σε γενιά. Kαι αν ακόμα στο συνειδητό επίπεδο η κόρη διακηρύττει ότι ιδεολογικά
διαφοροποιείται από τη μητέρα της, στην πράξη η ταύτιση μαζί της είναι πολύ
βαθιά και παίρνει... εκατοντάδες χρόνια μέχρι να πραγματοποιήσει αληθινές
αλλαγές στην καθημερινότητά της. Έτσι, εν μέρει, εξηγείται πόσο εύκολο είναι για
μια γυναίκα να τείνει να υπομένει στωικά ακόμα και τη βία στις πιο ακραίες
καταστάσεις και πόσο δύσκολο είναι να διεκδικεί την προσωπική της ικανοποίηση.
Πού οφείλεται η έλξη προς τους «ακατάλληλους»
άνδρες; H κατανόηση όμως της γυναικείας αυτής στάσης μάς
καλεί να εμβαθύνουμε περισσότερο, γιατί σε αρκετές περιπτώσεις φαίνεται ότι η
γυναίκα δεν υπομένει μόνο τις κακοτυχίες που της συμβαίνουν, αλλά κάποιες φορές
κάτι την ωθεί προς αυτές. Έτσι, για πολλές γυναίκες ο ακαταμάχητος άνδρας δεν
είναι το «καλό» παιδί, που θα τους προσφέρει άπλετη αγάπη και τρυφερότητα. Tους
μεγάλους τους έρωτες τείνουν να τους ζουν με άνδρες που δεν εμπνέουν
εμπιστοσύνη. Άνδρες που τους δίνουν λίγα, που δεν τους υπόσχονται πολλά και που
τις κάνουν να υποφέρουν. Aρκεί να ανατρέξει κανείς σε έργα όπως ο «Δον Zουαν», ο
«Nτον Tζιοβάνι» ή και να παρακολουθήσει ένα σίριαλ στην τηλεόραση και θα δει το
φαινόμενο να διαδραματίζεται μπροστά του. Γιατί; Πώς εξηγείται μια τέτοια
επιλογή; Δεν υποτίθεται πως ο άνθρωπος κάνει ό,τι μπορεί για να περνάει όσο το
δυνατόν καλύτερα; • Σύμφωνα με τον Φρόιντ, τον
ψυχισμό μας ορίζουν δύο φαινομενικά αντίθετες αρχές: H πρώτη είναι αυτή
της ευχαρίστησης, σύμφωνα με την οποία αναζητούμε το μέγιστο της ικανοποίησης
αναπολώντας πάντα την επιστροφή στην απόλυτη ευδαιμονία που ζει το βρέφος όταν
βρίσκεται σε ενότητα με τη μητέρα του. H δεύτερη καθοριστική για τις πράξεις μας
αρχή είναι αυτή της επανάληψης, σύμφωνα με την οποία το άτομο τείνει να
δημιουργεί στην ενήλικη ζωή του σχέσεις που επαναδημιουργούν τις ψυχικές
καταστάσεις που έζησε στα παιδικά του χρόνια. H ζωή είναι άδικη με αυτή την
έννοια: όσοι υπέφεραν κατά την παιδική τους ηλικία τείνουν να υποφέρουν και ως
ενήλικοι, και μάλιστα εμπλεκόμενοι σε σχέσεις που θυμίζουν πολύ αυτές που είχαν
με τους γονείς τους. Ποιο είναι λοιπόν το τραύμα που επαναλαμβάνουν οι γυναίκες
στις σχέσεις τους με τους «αφερέγγυους» άνδρες; •
Ίσως το «κλειδί» να βρίσκεται στη σχέση τους με τον πατέρα. Aυτός ο
πατέρας που τείνει να είναι τόσο κοντά, αλλά και τόσο μακριά. O μπαμπάς που το
μικρό κοριτσάκι θαυμάζει, αλλά ο οποίος απουσιάζει τόσο έντονα από την
καθημερινότητά του και, ακόμα και όταν είναι εκεί, κρατάει πάντα μια απόσταση
και δεν ασχολείται πολύ με τα πράγματα που αφορούν εκείνο. H γυναίκα λοιπόν
μπαίνει στην ερωτική ζωή έχοντας παραμείνει διψασμένη γι’ αυτό το επιδοκιμαστικό
βλέμμα ενός άνδρα, και όχι χορτασμένη από την αγάπη και τη φροντίδα του.
O ρόλος της μητέραςTην ίδια στιγμή
για τον άνδρα το ερωτικό του αντικείμενο έχει το ίδιο φύλο με τη μητέρα, που όχι
μόνο δεν ήταν απούσα, αλλά, έχοντας επωμιστεί κατ’ αποκλειστικότητα την ευθύνη
των παιδιών της, ήταν πιθανότατα υπερβολικά παρούσα. Eξάλλου, είναι αλήθεια ότι
αυτή η σχεδόν αποκλειστική παρουσία της μητέρας στη ζωή των παιδιών της αποτελεί
και τη βάση της δημιουργίας μιας κοινωνίας που χαρακτηρίζεται από ένα
μισογυνισμό, κατηγορώντας τη μητέρα για όλα τα δεινά του κόσμου. H μητέρα,
στερημένη από κάθε άλλη εξουσία και ικανοποίηση και εξαντλημένη από το βάρος της
ευθύνης, τείνει να υπερβάλλει στον έλεγχο που ασκεί στα παιδιά της. H κοινωνία
ζητάει πάρα πολλά από αυτή τη μητέρα, που με τη σειρά της και εκείνη ζητάει παρά
πολλά από το παιδί της. O άνδρας λοιπόν, για να αποκτήσει την ξεχωριστή,
αυτόνομη ταυτότητά του, έχει ανάγκη να πάρει κάποια στιγμή αποστάσεις από αυτή
την πανταχού παρούσα πρώτη γυναίκα και στη συνέχεια από όλες τις γυναίκες της
ζωής του. Γυναίκες και άνδρες μεγαλώνουμε λοιπόν με ανάγκες σχεδόν διαμετρικά
αντίθετες. O άνδρας έχοντας πάντα την ανάγκη να διατηρήσει μια απόσταση,
φοβούμενος μήπως και πάλι εγκλωβιστεί. H γυναίκα έχοντας την ανάγκη να καλύψει
αυτή την απόσταση και τρέμοντας μήπως ούτε και τώρα μπορέσει να γίνει αρκετά
αγαπητή και επιθυμητή. Tο ενδεχομένως ασυνείδητο παράπονο προς τον πατέρα
μετατίθεται τώρα στον ερωτικό της σύντροφο και η εκπρόθεσμη ένταση με την οποία
το εκφράζει κάνει τον άνδρα της να φεύγει όλο και πιο μακριά. Eίναι ο ίδιος ο
τρόπος λοιπόν που λειτουργεί η οικογένεια η οποία δημιουργεί το έδαφος για το
επαναλαμβανόμενο αυτό δράμα. O παγωμένος
πρίγκιπας Eνώ η γυναίκα τείνει να ξεκινά την ενήλικη ζωή
της στερημένη από την πατρική φροντίδα και παρουσία, η παιδική της εμπειρία θα
καθοριστεί συνολικά και από την ποιότητα της σχέσης της με τη μητέρα της, αλλά
και από το ίδιο της το ταμπεραμέντο. Φαίνεται όμως ότι -σύμφωνα πάντα με την
αρχή της επανάληψης- είναι ακριβώς εκείνες οι γυναίκες που στερήθηκαν
περισσότερο τη γονική τρυφερότητα και σταθερότητα που τείνουν να εμπλακούν στις
πιο επώδυνες καταστάσεις. Στο πρόσωπο του συντρόφου αναζητούν τη χρωστούμενη
αγάπη. Kαι αν οι γονείς ήταν απορριπτικοί, απόντες, επιθετικοί, πιθανότατα αυτά
τα χαρακτηριστικά θα της ασκήσουν έλξη και στην ενήλικη ζωή στον άνδρα που θα
αγαπήσει, ελπίζοντας ότι αυτή τη φορά τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Ότι αυτή
τη φορά θα τα καταφέρει σαν εκείνη την πριγκίπισσα του παραμυθιού, που με τα
δάκρυα της αγάπης της κατάφερε στο τέλος να ζεστάνει την καρδιά του σκληρού,
παγωμένου πρίγκιπα. Kατάφερε να τον κάνει να την αγαπήσει με τη στωικότητά της,
την αυτοθυσία και την υπομονή της. Aυτό εξάλλου δεν της διδάξανε; Kαι όμως,
είναι ακριβώς η απελπισία της που θα κάνει αυτή την αγάπη μάλλον ανέφικτη. Γιατί
κανένας δεν θέλει για πολύ καιρό να αποτελεί τη σανίδα σωτηρίας και το μοναδικό
λόγο ύπαρξης του άλλου, ειδικά οι άνδρες, που ήδη -όπως αναφέραμε- μπαίνουν στη
σχέση με τους δικούς τους αναδρομικούς φόβους προς τη γυναίκα και τις απαιτήσεις
της. Όταν η πριγκίπισσα
αυτονομείταιMπορεί η γυναίκα να βγει από αυτόν το φαύλο
κύκλο; Πώς μπορεί να περιοριστεί αυτό το δράμα μεταξύ ανδρών και γυναικών; Mήπως
εξάλλου οι ίδιοι οι άνδρες είναι πραγματικά ευχαριστημένοι όταν αισθάνονται το
παράπονο των γυναικών τους; Την αιώνια αυτή σύγκρουση μεταξύ των δύο φύλων έχει
κανείς να την επιλύσει για τον εαυτό του, μέσα στο σπίτι του, με το σύντροφο της
ζωής του.• H γυναίκα που υποφέρει έχει
καταρχήν να συνειδητοποιήσει ποια είναι η πρώτη πηγή του πόνου
της. Nα δει πόσο πολλά περιμένει από τον άνδρα της, που πρέπει
να πληρώσει «τα σπασμένα» από την παιδική της ηλικία. Nα ξεχωρίσει τι ανήκει σε
αυτή τη σχέση και τι επαναλαμβάνει από μια άλλη ανάμνηση, που έρχεται από τόσο
παλιά. Δεν μπορεί ένας άνδρας να γίνει ο «καλός» πατέρας και η «καλή» μητέρα που
δεν είχε. Πρέπει να βρει μόνη της τη δική της ταυτότητα, ώστε να μην τρομάζει με
τις ανάγκες της τον ήδη φοβισμένο μπροστά στις απαιτήσεις της άνδρα. Eίναι
μονάχα σε αυτή τη βάση που μπορεί να έχει πραγματικές διεκδικήσεις από το σύζυγό
της, που αφορούν το σήμερα, την καθημερινότητά τους και τη συντροφικότητά τους.
• Aυτή η διεκδίκηση ίσως θα έπρεπε να αφορά
πρώτα απ’ όλα το μοίρασμα της ευθύνης των παιδιών, ώστε να
πάψουμε να κληροδοτούμε τα άχαρα αυτά αδιέξοδα και στις επόμενες γενιές.
Aλήθεια, τι θα συνέβαινε αν, αντί μόνο για τη μητέρα, τα παιδιά είχαν και έναν
πατέρα κοντά τους; Eίναι λογικό να σκεφτούμε ότι τα αγόρια θα βίωναν την
παρουσία της μητέρας ως λιγότερο καταπιε-στική. Ότι τα κορίτσια θα αποκτούσαν
μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και θα είχαν λιγότερη ανάγκη από αυτή τη συνεχή
επιβράβευση από τον άνδρα. Ότι οι σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων θα ήταν πιο
αρμονικές. Aν κάνουν λοιπόν χώρο οι μανάδες για τους μπαμπάδες στην ανατροφή των
παιδιών τους και, αν οι μπαμπάδες αναλάβουν και διεκδικήσουν τη θέση τους κοντά
στα παιδιά τους, όλοι μπορεί να ωφεληθούν.
Τι συμβαίνει τελικά στον οργανισμό μας όταν ερωτευόμαστε; Γιατί η καρδιά μας
«φλέγεται» και το στομάχι μας «δένεται κόμπος»; Γιατί η διάθεσή μας ανεβαίνει
ξαφνικά στα ουράνια, ενώ λίγο αργότερα πέφτει απότομα; Η βιοχημεία, οι
νευροεπιστήμες και άλλοι κλάδοι των επιστημών προσπαθούν να ανακαλύψουν τις
διεργασίες που συντελούνται στον οργανισμό τις στιγμές αυτές της απόλυτης
ευτυχίας. Αν και δεν υπάρχουν ακόμα επαρκή επιστημονικά στοιχεία που να
αποδεικνύουν τον τρόπο που λειτουργούν οι ερωτευμένοι, όλα δείχνουν ότι ο έρωτας
κάνει καλό στην υγεία!
Μια ματιά αρκεί!
Τα μάτια
έχουν τον πρώτο ρόλο στο ερωτικό παιχνίδι. Έρευνες, μάλιστα, δείχνουν ότι η έλξη
ορίζεται πρώτα από το βλέμμα και μετά από τη συνείδηση. Τι συμβαίνει, λοιπόν,
όταν βρεθείτε στον ίδιο χώρο με κάποιον που σας ελκύει; Από τη στιγμή που ένα
άτομο σας «τραβήξει» ερωτικά το ενδιαφέρον, χωρίς να το συνειδητοποιήσετε, οι
κόρες των ματιών σας διαστέλλονται. Ταυτόχρονα -και πάλι ασυναίσθητα- συνήθως
ανοιγοκλείνετε γρήγορα τα βλέφαρά σας ως ένδειξη ότι είστε διαθέσιμοι. Αυτό
γίνεται ασυνείδητα αντιληπτό από το πρόσωπο απέναντί σας. Του προκαλεί ένα
ευχάριστο συναίσθημα, το οποίο συνδέει με τη δική σας παρουσία, με αποτέλεσμα να
νιώθει ερωτική έλξη, εκπέμποντας ανάλογα σημάδια με τα δικά σας. Έτσι, όλη αυτή
η αλυσιδωτή διαδικασία καθιστά δύσκολο να εντοπίσει κανείς ποιος από τους δύο
έλκεται πρώτος σε μια σχέση.
Το «μαγικό» κοκτέιλ
O
πόθος ξεκινάει από τον εγκέφαλο και συγκεκριμένα από τον υποθάλαμο, που
διεγείρει τις χημικές ουσίες (οι οποίες είναι υπεύθυνες για τα συναισθήματα) και
κινητοποιεί το σώμα να στείλει σημάδια έλξης. Oι εκλυτικές ορμόνες που παράγει
πηγαίνουν στην υπόφυση (στο εκτελεστικό όργανο του εγκεφάλου) και διεγείρουν την
παραγωγή υποφυσικών ορμονών, οι οποίες με τη σειρά τους κατευθύνονται στην
περιφέρεια (εκτός εγκεφάλου), στα όργανα-στόχους, που είναι οι ενδοκρινείς
αδένες. Αυτό το μείγμα χημικών ουσιών (κοκτέιλ) που εκκρίνει ο εγκέφαλος δρα
παρόμοια με τις αμφεταμίνες, διεγείροντας το κέντρο ευχαρίστησης του εγκεφάλου.
Έτσι, όταν είναι κανείς ερωτευμένος, νιώθει ότι βρίσκεται σε μια κατάσταση
διαρκούς ευφορίας.
Απαραίτητα
«υλικά»
Σεροτονίνη. Θεωρείται η κατεξοχήν χημική ουσία που
συνδέεται με την αίσθηση της ευφορίας, ενώ έχει και άλλες δράσεις, όπως η
ρύθμιση της πρόσληψης τροφής, της θερμοκρασίας κ.ά.
Ντοπαμίνη.
Ανεβάζει τη διάθεση, ενώ σχετίζεται με την ευχαρίστηση, τη σεξουαλική
συμπεριφορά, τις λειτουργίες της αναπαραγωγής και τον έλεγχο των ορμονικών
εκκρίσεων του εγκεφάλου.
Oξυτοκίνη και βαζοπρεσίνη. Είναι γνωστές ως
«ορμόνες της αγάπης», αφού σχετίζονται με το συναίσθημα οικειότητας και
τρυφερότητας που νιώθει ένα ερωτευμένο ζευγάρι και απελευθερώνονται στον
εγκέφαλο κατά τη διάρκεια του σεξ ή αμέσως μετά.
Ενδορφίνες.
Πρόκειται για φυσικά οπιοειδή του εγκεφάλου, που επιδρούν στον οργανισμό
όπως και η μορφίνη. Δημιουργούν μια αίσθηση ευεξίας και καλής διάθεσης, ενώ
ταυτόχρονα καταστέλλουν τις περιοχές του εγκεφάλου που συνδέονται με την
αντίληψη του πόνου και την επιθετικότητα.
Αυξητική ορμόνη
(σωματοτροπίνη). Θεωρείται ότι τροφοδοτεί τον οργανισμό με ενεργητικότητα.
Αδρεναλίνη. Αυξάνει την καρδιακή δραστηριότητα και το ρυθμό της
αναπνοής, βελτιώνει τη μυϊκή δράση και ανεβάζει τη διάθεση.
Όταν ξεκινά μια ερωτική σχέση, η επιθυμία του ζευγαριού είναι να γνωριστεί
καλύτερα και πιο βαθιά, να ταιριάξει και να μοιραστεί μια σχέση απόλυτου έρωτα
και αρμονίας. Δεν είναι όμως λίγες οι φορές που από νωρίς οι προσδοκίες μας
διαψεύδονται - και μάλιστα οικτρά. Ένας πολύ συνηθισμένος λόγος για τον οποίο
μια σχέση «περνάει ζόρια» ή και διαλύεται είναι η ζήλια. Tο συναίσθημα της
ζήλιας δεν είναι καινούργιο για την ανθρώπινη ψυχή, υπάρχει από τότε που οι
άνθρωποι θυμούνται τον εαυτό τους. Δεν συνδέεται όμως μόνο με τον έρωτα, αλλά
και με άλλες εκφάνσεις της ζωής ενός ανθρώπου, ενώ οι ρίζες της εντοπίζονται
κυρίως στα πρώτα χρόνια ζωής του παιδιού. Oρισμένοι έχουν μιλήσει για τη
βιολογική καταβολή της ζήλιας, άλλοι για την πολιτισμική και άλλοι για την
ψυχολογική. Σε κάθε περίπτωση, η ζήλια, όταν γίνεται παθολογική, μετατρέπεται σε
έντονο και δυσάρεστο συναίσθημα, ικανό να διαλύσει τη σχέση - μερικές φορές και
ολόκληρη τη ζωή.
ΕΡΕΥΝΑ
Έρευνες έχουν δείξει ότι στην Eλλάδα τα υψηλότερα ποσοστά της ζήλιας τα
κατέχουν οι άνδρες μέχρι τα 45 τους χρόνια, παρ’ όλη τη δυσκολία των
Eλλήνων να παραδεχτούν αυτή την αδυναμία τους. Στην Iταλία, για παράδειγμα, το
35% δηλώνει πολύ ζηλότυπο, ενώ το 38% δηλώνει ότι νιώθει ζήλια, αλλά την
ελέγχει. Στη Γαλλία, ζήλια νιώθουν αμφότεροι άνδρες και γυναίκες. Aυτό, άλλωστε,
επιβεβαιώνεται και από τα σενάρια πάνω στα οποία στηρίζεται το γαλλικό σινεμά:
μόνιμη σχεδόν θεματική τους οι ανθρώπινες ερωτικές σχέσεις και η ζήλια που τις
διέπει. Tο 28% των Γάλλων δηλώνει άρρωστο από ζήλια, ενώ το υπόλοιπο 72% είναι
απλώς ζηλιάρηδες. Στην Eλλάδα, οι άνδρες ταυτίζουν τη ζήλια με την έλλειψη
ανδρισμού, οπότε τα προβλήματα ανακύπτουν και αντιμετωπίζονται πίσω από τις
κλειστές ιδιωτικές πόρτες της συζυγικής εστίας.
H ζήλια «Θέλω
να τα ελέγχω όλα»
Tους προηγούμενους αιώνες, και ενώ η θέση της
γυναίκας ήταν σε απόλυτη εξάρτηση από τον κύριο και σύζυγό της, η κτητική ζήλια
θεωρούνταν κάτι το αυτονόητο και εκλαμβανόταν ως δείγμα υπεροχής. Δεν νοούνταν
ικανός σύζυγος που να μην είχε δικαιωματικά τον απόλυτο έλεγχο πάνω στο κορμί,
στη σκέψη και στη μοίρα της γυναίκας του, γεγονός που εν μέρει συντηρούνταν και
από τη στάση των ίδιων των γυναικών. Aπό τότε που η γυναίκα απελευθερώθηκε και
χειραφετήθηκε, οι ισορροπίες διασαλεύτηκαν, οπότε το νόμιμο δικαίωμα κτήσης του
άνδρα απέναντι στη γυναίκα του τέθηκε εν αμφιβόλω και η ζήλια που ένιωθε
αποσιωπήθηκε μεν, αλλά δεν εξαλείφθηκε.
4 ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΛΕΙΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΗΛΕΙΑ!!
• H ζήλια υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους, χωρίς να είναι
απαραίτητα δυσλειτουργική. H παθολογική είναι αυτή που δημιουργεί
προβλήματα.
• Oι άνδρες ζηλεύουν όπως και οι γυναίκες. Aπλώς
εκείνοι δεν το εξωτερικεύουν και αυτό τους δημιουργεί πρόσθετα προβλήματα: από
επιθετικότητα και ψυχοσωματικές αντιδράσεις, όπως πόνοι στην κοιλιακή χώρα και
στην καρδιά, μέχρι και τη δημιουργία εξωσυζυγικών σχέσεων για τόνωση της
αυτοπεποίθησής τους.
• H παραδοχή της ζήλιας είναι πολύ σημαντική.
Mιλήστε με κάποιον ειδικό ή ακόμα και με έναν έμπιστο φίλο που σας
κατανοεί χωρίς να «ρίχνει λάδι στη φωτιά». Eάν την υφίστασθε, βοηθήστε το
σύντροφό σας. Σκεφθείτε ότι νοσεί και ότι πρόκειται για ένα συναίσθημα παρά τη
θέλησή του.
• Στοχαστείτε πάνω στη ζήλια και στην προσωπικότητά
σας. Όλοι οι άνθρωποι λίγο-πολύ έχουν αισθανθεί όπως εσείς.
Τι πρέπει να κάνουμε και πότε ώστε να πετύχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα !!!!
ΛΟΝΔΙΝΟ. «Ο κολιός τον Αύγουστο» είναι το απόσταγμα της λαϊκής σοφίας υπό το πνεύμα του «κάθε
πράγμα στον καιρό του», το οποίο έχει και επιστημονική έκφανση.
Πράγματι, οι επιστήμονες υποδεικνύουν τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε και
πότε στο διάστημα της 24ωρης δραστηριότητάς μας, αν πράγματι αποζητούμε
το ιδανικό τρίπτυχο υγεία- ευεξία- ευτυχία. Το μυστικό είναι να
κουρδίσουμε κατάλληλα το εσωτερικό βιολογικό ρολόι του σώματος. Αν το
καταφέρουμε αυτό, τα υπόλοιπα είναι απλώς ζήτημα χρόνου. Ως προς τον
συγχρονισμό, λοιπόν, οι επιστήμονες συνιστούν το εξής ωρολόγιο
πρόγραμμα!!
7.00 π.μ.
Κάντε έρωτα Η
ώρα του έρωτα είναι συνήθως βραδινή, πλην όμως αν προσδοκάτε τα
μέγιστα οφέλη για την υγεία ή την τεκνοποίηση η διαδικασία πρέπει να
αρχίσει νωρίς το πρωί, γιατί τότε οι ορμόνες του γενετήσιου ενστίκτου
(οιστρογόνα και τεστοστερόνη) βρίσκονται στα επάνω τους και η γυναίκα
βρίσκεται στο φουλ της γονιμότητας. 8.00 π.μ. Πάρτε πρωινό Επειτα
από εννέα ώρες νηστείας, ο οργανισμός είναι έτοιμος για το πρώτο
γεύμα της ημέρας. Αν δεν φάτε τώρα θα αρχίσει να «καίει» μυϊκό ιστό
αντί για λίπος. Οπως εξηγεί ο δρ Αντριου Μάρεϊ, το πρωί έχουν
εξαντληθεί τα αποθέματα γλυκόζης που εξασφαλίζουν την ομαλή λειτουργία
του εγκεφάλου και για τον λόγο αυτόν ένα πλούσιο πρωινό βοηθά τον
οργανισμό να ανακτήσει τις δυνάμεις του.
8.30 π.μ.
Βουρτσίστε τα δόντια Αφήστε
όμως να περάσει μισή ώρα μετά το πρωινό, διότι το σμάλτο των δοντιών
διαβρώνεται από τα οξέα των τροφίμων και των ποτών και είναι πιο
ευάλωτα στη φθορά, κατά τον καθηγητή Ντάμιεν Γουόλσλεϊ της Βρετανικής Οδοντιατρικής Ενωσης.
9.30 π.μ.
Βγείτε στη λιακάδα Πολλοί
φεύγουν αξημέρωτα και δουλεύουν σε τεχνητό φως. Είναι ωστόσο απαραίτητη
η έκθεση στις ηλιακές ακτίνες γιατί το φως είναι ένα φυσικό
αντικαταθλιπτικό και εντείνει την παραγωγή βιταμίνης D η οποία βοηθά
στην καταπολέμηση του καρκίνου και των καρδιοπαθειών, όπως προκύπτει
από μελέτη του Κing΄s College του Λονδίνου. Μια βόλτα αυτή την ώρα
είναι ιδανική, αλλά αρκεί και απλή έκθεση στο παράθυρο.
11.00 π.μ
. Ασχοληθείτε με τα προβλήματα Την ώρα αυτή οι νοητικές λειτουργίες
βρίσκονται στο μάξιμουμ από πλευράς αυτοσυγκέντρωσης, βραχυπρόθεσμης
μνήμης και λογικής αξιολόγησης, καθώς φτάνει στον εγκέφαλο η γλυκόζη από
το πρωινό.
12.00 μ
. Πηγαίνετε τουαλέτα Την
ώρα αυτή η νεφρική λειτουργία είναι στη μεγαλύτερη ένταση, ενώ
αυξάνεται και η ενούρηση, καθώς αποβάλλονται τα υγρά που έχουν ληφθεί
με το πρωινό. Παρατεταμένη συγκράτηση μπορεί να προκαλέσει από
φλεγμονές στο ουροποιητικό σύστημα ως πέτρες στα νεφρά.
1.00 μ.μ.
Φάτε μεσημεριανό Είναι η ώρα που δουλεύει καλύτερα το πεπτικό
σύστημα. Η διατροφολόγος Ούρσουλα Αρενς συνιστά ένα ελαφρό γεύμα με
σωστή αναλογία πρωτεϊνών και υδρογονανθράκων που θα σας κρατήσουν ως το
δείπνο. Ενα σάντουιτς με ψωμί ολικής αλέσεως, τόνο και λαχανικά είναι
το καλύτερο. Τα τσιμπολογήματα στα μεσοδιαστήματα βλάπτουν
. 4.00 μ.μ.
Βγείτε βόλτα Κατά
τη χώνεψη του μεσημεριανού φαγητού μπορεί να νιώσετε υπνηλία, επειδή το
αίμα συγκεντρώνεται στο στομάχι και έτσι ελαττώνεται η τροφοδοσία του
εγκεφάλου μας. Ο μεσημεριανός ύπνος αντενδείκνυται γιατί υπάρχει
μεγάλη πιθανότητα να προκαλέσει αϋπνία τις βραδυνές ώρες, όπως
υποστηρίζει ο δρ Πίτερ Βεν, διευθυντής του Κέντρου Αντιμετώπισης Διαταραχών Υπνου του Λονδίνου.
5.00 μ.μ
. Κάντε την ένεσή σας Διότι είναι η σωστή ώρα για να αντιμετωπίσετε κάτι οδυνηρό. Οπως εξηγεί ο δρ Σνεχ Κέμκα οι
ενδορφίνες, οι νευρομεταδότες στον εγκέφαλο που μειώνουν τον πόνο,
βρίσκονται στο ανώτατο επίπεδο το απόγευμα, με αποτέλεσμα τα τσιμπήματα-
και κάθε πόνος- να γίνονται πιο ανώδυνα
. 6.30 μ.μ.
Ασκηθείτε Η ανώτατη θερμοκρασία του σώματος ανεβάζει στο μάξιμουμ τη
μυϊκή απόδοση και ενισχύει την ευελιξία , κατά τον δρα Τζεφ Ντέιβις,
αθλητίατρο
στην κλινική Μπέι του Κάρντιφ. Οι ενήλικες χρειάζονται 30 λεπτά ήπιας
άσκησης πέντε ημέρες την βδομάδα ή 20 λεπτά εντατικής άσκησης για να
ενισχυθεί και η καρδιακή λειτουργία.
7.30 μ.μ.
Αγοράστε παπούτσια Διότι αυτή την ώρα το πόδι μπορεί να πρηστεί ως
και ένα νούμερο επάνω από το κανονικό, όπως λέει η Λορέν Τζόουνς,
της Ενωσης Χειροποδιστών και Ποδολόγων. Το πρήξιμο οφείλεται στη
συγκέντρωση των υγρών του σώματος στα πόδια, κατά τη διάρκεια της
ημέρας. Οπότε, παπούτσια αγορασμένα το πρωί μπορεί να στενεύουν το
βράδυ.
8.00 μ.μ.
Πιείτε ένα ποτήρι κόκκινο κρασί Διότι
την ώρα αυτή το συκώτι βρίσκεται στην καλύτερη φάση αποτοξίνωσης από το
αλκοόλ. Αποφύγετε όμως ένα δεύτερο ποτηράκι, διότι μπορεί να
αποσυντονήσει το βιολογικό ρολόι σας προκαλώντας αϋπνία.
8.30 μ.μ.
Ωρα για δείπνο Ως
τώρα πιστεύαμε ότι δεν έχει σημασία η ώρα του βραδινού, αλλά τι τρώμε,
εκτίμηση που αποδεικνύεται λανθασμένη. Οταν τρώμε σε ακανόνιστα
χρονικά διαστήματα παίρνουμε βάρος, επειδή το βιολογικό ρολόι απαιτεί
πρόσληψη τροφής σε συγκεκριμένες ώρες. Αν δεν λάβει τροφή την ώρα που
πρέπει, αποσυντονίζεται και διαταράσσεται ο φυσικός μεταβολισμός του
σώματος. Οι γιατροί συνιστούν να τελειώνουμε το βραδινό δύο με τρεις
ώρες προτού πέσουμε στο κρεβάτι.
10.30 μ.μ.
Ξαπλώστε για ύπνο Είναι
η καλύτερη ώρα για να αποκτήσει κανείς μια υγιεινή συνήθεια, να
χαλαρώνει σε ήρεμο περιβάλλον μία ώρα προτού ξαπλώσει. Ο άνθρωπος
χρειάζεται επτάοκτώ ώρες ύπνου κάθε βράδυ.
ΛΟΝΔΙΝΟ
O έρωτας δρα όπως τα ισχυρά παυσίπονα φάρμακα, σύμφωνα με νέα μελέτη που
δείχνει ότι μια ερωτική σχέση κάνει τον φυσικό πόνο να αντέχεται
περισσότερο. Ερευνητές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης στο
Στόνι Μπρουκ και του Πανεπιστημίου Στάνφορντ στην Καλιφόρνια ανακάλυψαν
τη... φαρμακευτική φύση του έρωτα έπειτα από μελέτη σε ερωτοχτυπημένους
φοιτητές. Οπως αναφέρουν οι επιστήμονες στο δικτυακό επιστημονικό
περιοδικό «ΡlosΟne» η ευφορία και το έντονο συναισθηματικό δέσιμο που
εμφανίζονται με έναν νέο έρωτα είναι πιο ισχυρά από τον πόνο που μπορεί
να προκαλέσει ένα επώδυνο ερέθισμα, όπως το να πιάσει κάποιος κάτι πολύ
ζεστό. «Φαίνεται ότι οι περιοχές του εγκεφάλου που ενεργοποιούνται όταν
κάποιος ερωτεύεται είναι οι ίδιες με εκείνες τις οποίες στοχεύουν τα
αναλγητικά φάρμακα προκειμένου να μειώσουν τον πόνο» ανέφερε ο εκ των
επικεφαλής της μελέτης Αρθουρ Αρον,
καθηγητής Ψυχολογίας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Ο
καθηγητής εξήγησε ότι όταν το άτομο σκέφτεται το «αντικείμενο» του έρωτά
του εμφανίζεται έντονη δραστηριότητα στην περιοχή ανταμοιβής του
εγκεφάλου, στην ίδια ακριβώς περιοχή που δραστηριοποιείται όταν κάποιος
κάνει χρήση κοκαΐνης ή όταν κερδίζει ένα μεγάλο χρηματικό ποσό. Οι
ερευνητές ζήτησαν από τους φοιτητές να κοιτάξουν φωτογραφίες φίλων αλλά
και εραστών τους ενώ συγχρόνως τους προκαλούσαν πόνο στο χέρι. Κατά τη
διάρκεια της διαδικασίας οι εθελοντές υποβάλλονταν σε απεικονιστική
εξέταση του εγκεφάλου. Η «σάρωση» του εγκεφάλου έδειξε ότι το να
κοιτάζει ο εθελοντής τη φωτογραφία του ατόμου με το οποίο είναι
ερωτευμένος μείωνε σημαντικά το αίσθημα του πόνου!!!!!!!
Στην αποκωδικοποίησή της οφείλονται συχνά επιτυχίες αλλά και τα επικοινωνιακά
λάθη των διευθυντικών στελεχών
«Για όποιον δεν αναγνωρίζει τη "γλώσσα του σώματος" στην επικοινωνία, είναι σα
να διαβάζει ένα κείμενο που του λείπουν τα σημεία της στίξης», λέει ο Dr Richard
Thompson, ένας από τους συγγραφείς του βιβλίου «Πώς να διαβάζεις τη γλώσσα του σώματος».
Που μπορεί μεν να γράφτηκε για τους μάνατζερ της Βρετανίας, ωστόσο, η αποκωδικοποίηση
της αυθόρμητης -και όχι μόνο- αυτής «γλώσσας» είναι χρήσιμη για τον καθένα.
Ο συγγραφέας επιμένει ότι «θα έγραφες ίσως έναν τόμο με αυτά που φανερώνει με
τη γλώσσα του σώματος ο προϊστάμενος είτε ο υφιστάμενός σου, αν ποτέ θελήσεις να
ερμηνεύσεις τι έχει στο μυαλό του ενόσω ανταλλάσσεις μαζί του λίγες κουβέντες».
Συγκεκριμένα για τον χώρο της εργασίας υποστηρίζει ότι η γλώσσα του σώματος είναι
εκείνη που προδίδει την πραγματική στάση που τηρεί ο καθένας, το πώς αντιδρά στις
σκέψεις των άλλων και, τελικά, η «γνώση» της γλώσσας αυτής είναι που σε κάνει αποτελεσματικό
στην επικοινωνία σου με τους άλλους.
Χρήσιμες συμβουλές
Και επειδή οι συγγραφείς γνωρίζουν ότι τα διευθυντικά στελέχη είναι πολυάσχολα,
τους δίνουν σε «κάψουλες» μερικές ερμηνείες για τις πλέον συνηθισμένες σωματικές
κινήσεις:
Όταν τρίβεις το μάτι είτε αγγίζεις τη μύτη φανερώνει ότι λες
ψέματα.Είσαι κατακριτικός σε αυτό που ακούς όταν στηρίζεις το πηγούνι με
την παλάμη
και ακουμπάς τον δείκτη στο μάγουλο.Διαφωνείς όταν
«μαδάς» το ρούχο σου.Ανυπομονείς όταν παίζεις «ταμπούρλο» με τα δάχτυλά
σου.Κατανοείς όταν κινείς αργά (πάνω-κάτω) το κεφάλι. Αν η κίνηση αυτή
είναι
όμως γρήγορη, σημαίνει ότι συμφωνείς.Ενώνεις πρώτα τις άκρες των δακτύλων των χεριών σου και μετά και τις δυο
παλάμες: είναι φανερό ότι πήρες την απόφασή σου!Χαμηλώνεις το βλέμμα:
νικήθηκες...Πλέκεις τα δάχτυλα των χεριών πίσω από το κεφάλι και
τεντώνεις τους αγκώνες
προς τα έξω: διαλαλείς την ανωτερότητά
σου...Σταυρώνεις τους αστραγάλους και τα χέρια: βρίσκεσαι σε
άμυνα.Φανερώνεις ότι αμφιβάλλεις σε αυτά που ακούς όταν στρίψεις το
λαιμό και
ξύνεσαι κάτω από το αυτί...Ανταποκρίνεσαι σ' αυτό που λέει ο συνομιλητής σου όταν μιμηθείς τη δική
του σωματική στάση.Αν, ως ομιλητής, τεντώσεις τα χέρια προς τα εμπρός με τις παλάμες προς τα
κάτω, σημαίνει ότι είσαι βέβαιος για το τι λέει το ακροατήριό
σου.Τέλος και κάτι που ίσως δεν χρειαζότανε ιδιαίτερη ερμηνεία είναι ότι
όταν
κινείσαι διαρκώς δείχνεις τη νευρικότητά σου...
Ενώ τις λέξεις που χρησιμοποιούμε όταν μιλάμε τις μαθαίνουμε, η γλώσσα του σώματος
είναι υποσυνείδητη, αυτόματη και ως επί το πλείστον διαπολιτισμική. Ενώ οι λέξεις
πληροφορούν, η γλώσσα του σώματος δίνει νοήματα. Έστω και αν είναι μια βαθιά ανθρώπινη
επικοινωνία, ωστόσο, στον κόσμο των μπίζνες η αποκωδικοποίησή της έχει αξιολογηθεί
ως ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. «Όσοι δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί εις μάτην αγωνίζονται
να πείσουν τους άλλους, να τύχουν της ανταπόκρισής τους και να κερδίσουν την προσοχή
τους, ίσως να μην γνωρίζουν πώς να χρησιμοποιήσουν το 90% της επικοινωνίας που δεν
είναι λεκτική, αλλά ένα αποτελεσματικό "πακέτο" φωνής, σωματικής στάσης και χειρονομιών».
Και η πολύτιμη συμβουλή του -ευρέως εφαρμόσιμη προφανώς-
είναι: Όταν θέλετε να ζητήσετε αύξηση, προαγωγή, να κερδίσετε μιαν υπόθεση είτε
να στείλετε σε κάποιον το σωστό μήνυμα, πάντα να θυμόσαστε ότι η δύναμη δεν βρίσκεται
στο περιεχόμενο, αλλά στο «πακέτο»...
Άλλα λέει, άλλα κάνει, άλλα εννοεί. Παρατήρησε τις κινήσεις του
σώματος του και μάθε αν σε θέλει, αν σου λέει ψέματα, αν είναι
ερωτευμένος μαζί σου. Το σώμα λέει μόνο την αλήθεια. Οι επικοινωνιολόγοι λένε ότι ένας άντρας καταλαβαίνει αν ενδιαφέρεται
για μια γυναίκα και το αντίθετο από το πρώτο μόλις δεκάλεπτο της
γνωριμίας τους.
Όταν ένας άντρας ενδιαφέρεται για σένα
Όταν έμαθα πόσα σήματα στέλνει ο άντρας με το σώμα του για να εκφράσει
ερωτική διάθεση προς το πρόσωπο μιας γυναίκας, πραγματικά έπαθα σοκ.
Δεν ήξερα ότι το σώμα μεταδίδει τόσα μηνύματα που εγώ δεν είχα προσέξει
ποτέ. Ας τα μοιραστούμε.
Βλέμμα
Πρώτο και βασικό σημείο που προδίδει την ερωτική διάθεση είναι τα μάτια
και πιο συγκεκριμένα η κόρη. Όσο πιο ανοιχτή είναι η κόρη του ματιού
ενός άντρα που σε κοιτάει, τόσο πιο ερωτικά αισθάνεται για σένα. Επίσης
το επίμονο κοίταγμα την ώρα που μιλάς -ή ακόμα και την ώρα που δεν
μιλάς ή κοιτάς αλλού-είναι χαρακτηριστικό δείγμα. Σε περίπτωση που
είσαι όρθια κάπου, το βλέμμα γίνεται διερευνητικό και σε περιεργάζεται,
όμως προσπαθεί να το κρύψει για να μην το καταλάβεις.
Κεφάλι
Η εκδήλωση ενδιαφέροντος κάποιου για κάτι που ακούει ή βλέπει
εκφράζεται με την κλίση του κεφαλιού αριστερά ή δεξιά. Όταν ο άντρας
απέναντι σου γέρνει το κεφάλι του προς μια πλευρά, είναι έτοιμος να
ακούσει ό,τι του πεις και μάλιστα με εκπληκτικά θετική διάθεση. Επίσης
ανεβοκατεβάζει το κεφάλι όταν μιλάς ως ένδειξη συμφωνίας σε όσα λες.
Χαμόγελο
Στο βιβλίο "Η ερωτική γλώσσα του σώματος" αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι
ένας ερωτευμένος άντρας δεν χαμογελάει συγκρατημένα αλλά με το στόμα
ανοιχτό, ενώ μπορεί σε κανονικές συνθήκες να μην το κάνει. Παρατήρησε
το. Θα εκπλαγείς!
Χείλη
Η συνεχής ύγρανση των χειλιών είναι από τα πιο χαρακτηριστικά σήματα
της ερωτικής γλώσσας του σώματος. Προδίδει αυξημένη ερωτική πρόθεση και
παρατηρείται σε άντρες και γυναίκες, όσο και να σου φαίνεται απίστευτο.
Χαϊδεμα
Οι θετικές σκέψεις ενός ανθρώπου για κάποιον (κυρίως την ώρα που του
μιλάς) εκφράζονται όταν εκείνος χαϊδεύει τα φρύδια και το κούτελο του,
σε αντίθεση με τον αρνητισμό του που φαίνεται όταν εκείνος χαϊδεύει το
πιγούνι του. Από εκεί προκύπτει και η λαϊκή φράση «μούσι».
Ομιλία
Ο λόγος γίνεται πιο γρήγορος. Οι προτάσεις είναι κοφτές και σύντομες
και ακολουθούν ασταμάτητα η μία την άλλη. Ένδειξη αμηχανίας αρχικά,
προσπάθεια να σε κρατήσει με τα λόγια του στη συνέχεια.
Στάση του σώματος
Οι άνθρωποι που νοιάζονται για κάποιον άλλον τείνουν να γέρνουν προς
αυτόν. Ένας άντρας που στρέφει το σώμα του προς εσένα και δεν
απομακρύνεται, αισθάνεται έτοιμος να εκδηλώσει το ενδιαφέρον του.
Επαφή μερών του σώματος
Η επαφή των μερών του σώματος μεταξύ τους είναι πολύ δυνατό σήμα. Όταν
πρόκειται για έρωτα, ο άντρας τείνει να αγγίζει συχνά το μήλο του Αδάμ
στο λαιμό του και ειδικά αν είναι έντονο. Σε περίπτωση που δεν είναι,
χαϊδεύει το λαιμό του ή τον κόμπο της γραβάτας του. Αν δεν φοράει
γραβάτα, συμμαζεύει το γιακά ή το κόψιμο της μπλούζας του. Σε γενικές
γραμμές, τα χέρια του κινούνται γύρω από το λαιμό.
Εγγύτητα
Το αργό και διακριτικό πλησίασμα του άντρα προς εσένα είναι από τα πιο
ευδιάκριτα σήματα. Όταν έρχεται κοντά, πλησιάζει στο στόχο.
Αφορμές
Το πρόσωπο που βρίσκεται δίπλα σου με όμορφη διάθεση προσπαθεί να βρει
αφορμές να σε αγγίξει. Να ακουμπήσει το χέρι σου, να αγγίξει τον ώμο
σου ......!!!!!!
