Είναι κάτι νύχτες, που τ' αστέρια κατεβαίνουνε χαμηλά. Αλκυόνη Παπαδακη

Αλκυόνη Παπαδακη

Είναι κάτι νύχτες, που τ' αστέρια κατεβαίνουνε χαμηλά.
Που λιώνει το φεγγάρι και νοτίζει την ψυχή σου.
Είναι κάτι νύχτες, που όλα σιγοτραγουδούν. Ακόμα κι οι πέτρες. Και τα ξερά κλαδιά.
Αυτές τις νύχτες προτιμά να σε θυμάται η μοναξιά σου.
Κι έρχεται ακάλεστη. Χωρίς να χτυπήσει ούτε καν την πόρτα, να ρωτήσει αν δέχεσαι επισκέψεις. Χωρίς να κρατά η αφιλότιμη, ούτ' ένα λουλουδάκι. Ούτ' ένα γλυκό, μπας και σε ξεγελάσει.
Θρονιάζεται στην ψυχή σου κι ανάβει προκλητικά το τσιγαράκι της.
«Αυτάααα! Πού είχαμε μείνει;»
Σου λέει μ' όλο το θράσος της και σε κοιτά κατάματα.

 

Αυτούς που ονειρεύονται τους αναγνωρίζεις

Αυτούς που ονειρεύονται τους αναγνωρίζεις, έχουν στα μάτια ένα πέπλο θλίψης. Έχουν τη μελαγχολία αποκοιμισμένη στην άκρη των χειλιών, έχουν το ύφος ανθρώπου που κάτι ψάχνει απελπισμένα.Το ονείρεμα είναι κουραστικό, δεν είναι για τον καθένα. Είναι για τους θαρραλέους όπως η θάλασσα και η αγάπη.

Roberto Benigni.

 

Μη μένεις κάτω στη γη

"Μη μένεις κάτω στη γη και μην ανεβαίνεις πολύ ψηλά!
Ωραιότερος φαίνεται ο κόσμος από ένα ύψος στα μισά."

~Φρήντριχ Νίτσε, Γερμανός φιλόσοφος

 

"Το πλήθος έχει πολλά κεφάλια, αλλά καθόλου μυαλό." ~Thomas Fuller, Άγγλος στοχαστής

"Το πλήθος έχει πολλά κεφάλια, αλλά καθόλου μυαλό."

~Thomas Fuller, Άγγλος στοχαστής

 

Νίκος Καζαντζάκης

Στον κόσμο τούτον συλλογίζουνταν, θα 'σαι αρνί ή λύκος Νίκος Καζαντζάκης

Στον κόσμο τούτον συλλογίζουνταν, θα 'σαι αρνί ή λύκος - αν είσαι αρνί σε τρων - αν είσαι λύκος τρως.
Θεέ μου, δεν υπάρχει ένα τρίτο ζώο, καλύτερο, δυνατότερο;
"Και μια φωνή μέσα του του αποκρίνουνταν:
"Υπάρχει, υπάρχει, παπα-Γιάνναρε, κάνε υπομονή. Τώρα και χιλιάδες χρόνια ξεκίνησε να φτάσει, να γίνει άνθρωπος - δεν έφτασε ακόμα. Βιάζεσαι; Ο Θεός δε βιάζεται παπα-Γιάνναρε".

Νίκος Καζαντζάκης, «Οι Αδερφοφάδες».


 

Όσοι πονούν κι αγαπούν......Ν. Καζαντζάκης

Όσοι πονούν κι αγαπούν συνεργάζονται με μυστική επικοινωνία
με το τοπίο που βλέπουν, με τους ανθρώπους που σμίγουν
και με τα γεγονότα που διαλέγουν.
Γι’ αυτό κάθε άρτιος ταξιδευτής
δημιουργεί πάντα τη χώρα όπου ταξιδεύει...

Ν. Καζαντζάκης

 

Ν. Καζαντζάκης ' Ο Φτωχούλης του Θεού

Ειρήνη αδερφοί μου, φώναξε, ειρήνη !
Πως μπορούμε να ειρηνέψουμε τον κόσμο, άμα δεν έχουμε , εμείς, ειρήνη, στην καρδιά μας ;
Ο πόλεμος γεννάει πόλεμο¨ κι αυτός άλλον πόλεμο¨ κι έτσι σταματημό δεν έχει να χύνεται το αίμα του
ανθρώπου.
Ειρήνη ! Ειρήνη ! Αδερφέ Ηλία, μην ξεχνάς¨
... Ο Χριστός ήταν αρνί και σήκωνε τις αμαρτίες του κόσμου.
... . υψώστε τις καρδιές σας απάνω στην οργή, τη φιλοδοξία, τη ζήλεια.
Μη λέτε : Εγώ ! Εγώ ! υποτάχτε το άγριο αυτό, αχόρταγο θεριό στην αγάπη του Θεού¨
Το εγώ δεν μπαίνει στην παράδεισο, στέκεται απόξω από την πόρτα και μουγκρίζει......

 Ν. Καζαντζάκης  ''Ο Φτωχούλης του Θεού"

Νίκος Καζαντζάκης Αναφορά στον Γκρέκο

Νίκος Καζαντζάκης Ο Φτωχούλης του Θεού

Νίκος Καζαντζάκης

Αν μπορείς, Ψυχή, ανασηκώσου απάνω από τα πολύβουα κύματα και πιάσε μ’ ένα κλωθογύρισμα του ματιού σου όλη τη θάλασσα. Κράτα καλά τα φρένα σου να μη σαλέψουν. Κι ολομεμιάς βυθίσου πάλι στο πέλαγο και ξακλούθα τον αγώνα. Ένα καράβι είναι το σώμα μας και πλέει απάνω σε βαθιογάλαζα νερά. Ποιός είναι ο σκοπός μας; Να ναυαγήσουμε!

Νίκος Καζαντζάκης, ΑΣΚΗΤΙΚΗ

— Σκάψε! Τι βλέπεις;
— Ανθρώπους και πουλιά, νερά και πέτρες!
— Σκάψε ακόμα! Τι βλέπεις;
— Ιδέες κι ονείρατα, αστραπές και φαντάσματα.
— Σκάψε ακόμα! Τι βλέπεις;
— Δε βλέπω τίποτα! Νύχτα βουβή, πηχτή σα θάνατος. Θα ’ναι ο θάνατος.
— Σκάψε ακόμα!
— Αχ! Δεν μπορώ να διαπεράσω το σκοτεινό μεσότοιχο! Φωνές γρικώ και κλάματα, φτερά γρικώ στον άλλον όχτο!
— Μην κλαις! Μην κλαις! Δεν είναι στον άλλον όχτο! Οι φωνές, τα κλάματα και τα φτερά είναι η καρδιά σου!

Νίκος Καζαντζάκης, ΑΣΚΗΤΙΚΗ

Νίκος Καζαντζάκης

Θα βρούμε, εκεί που πάμε, το Θεό. Και θα τον βρούμε, όχι όπως τον παριστάνουν όσοι δεν τον είδαν ποτέ τους, ένα ροδομάγουλο γέρο, που κάθεται μακάρια σε πουπουλένια σύννεφα και προστάζει. Μα σα μικρή φωνή που τινάζεται από τα σωθικά μας και σηκώνει πόλεμο,

Ο Χριστος ξανασταυρωνεται

Νίκος Καζαντζάκης

Είδε το παιδάκι, μαραμένο από την πείνα,στη μέση του δρόμου, σκάλιζε τη γη με τα νύχια κι έτρωγε χώμα . Άτιμος είναι ο κόσμος ετούτος, συλλογίστiκε, άτιμος, άδικος. Θεέ μου, πώς τον κρατάς στην αγκαλιά σου, και δεν τον τινάζεις κάτω να γίνει χίλια κομμάτια, να τον πλάσεις καλύτερο...

Νίκος Καζαντζάκης

Να καίγεσαι απο επιθυμία..

Κανείς δεν μπορεί..

Την αυγή μπορείς...

Γνωμικα και Αποφθέγματα