Είδε το παιδάκι, μαραμένο από την πείνα,στη
μέση του δρόμου, σκάλιζε τη γη με τα νύχια κι έτρωγε χώμα . Άτιμος είναι
ο κόσμος ετούτος, συλλογίστiκε, άτιμος, άδικος. Θεέ μου, πώς τον κρατάς
στην αγκαλιά σου, και δεν τον τινάζεις κάτω να γίνει χίλια κομμάτια, να
τον πλάσεις καλύτερο...
Νίκος Καζαντζάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου