Oi αδερφοφαδες!!!
Σ' ένα µικρό πεντακάθαρο ρυακάκι είδε ένα γέρο να σκύβει και να βλέπει, βαθιά αφοσιωµένος, το νερό να τρέχει. Ζύγωσε· έσκυψε να δει τι να θωρούσε µε τόση προσοχή ο γερoς· δεν είδε τίποτα, µονάχα το νερό να τρέχει.
- Τι βλέπεις, παππού; ρώτησε παραξενεµένος. Σήκωσε ο γέρος το κεφάλι, χαµογέλασε θλιµµένος:
Σ' ένα µικρό πεντακάθαρο ρυακάκι είδε ένα γέρο να σκύβει και να βλέπει, βαθιά αφοσιωµένος, το νερό να τρέχει. Ζύγωσε· έσκυψε να δει τι να θωρούσε µε τόση προσοχή ο γερoς· δεν είδε τίποτα, µονάχα το νερό να τρέχει.
- Τι βλέπεις, παππού; ρώτησε παραξενεµένος. Σήκωσε ο γέρος το κεφάλι, χαµογέλασε θλιµµένος:
- Τη ζωή µου που τρέχει και χάνεται, παιδί µου, αποκρίθηκε· τη ζωή µου που τρέχει και χάνεται...
- Μη θλίβεσαι, παππού, ξέρει αυτή που πάει, κατά τη θάλασσα· όλες οι ζωές του κόσµου κατακεί πάνε, παππούλη.
Ο γέρος αναστέναξε:
- Ναι, παιδί µου, είπε· και γι' αυτό η θάλασσα είναι αρµυρή· είναι από τα δάκρυα.
Έσκυψε πάλι στο νερό που έτρεχε και χάνονταν και πια δε µεταµίλησε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου