H σημασία του νερού στις μέλισσες.

Οι μέλισσες, όπως όλα τα ζώα, εκτός από την τροφή (νέκταρ και γύρη) που συλλέγουν από τις διάφορες ανθοφορίες, πρέπει να έχουν απαραίτητα στη διάθεσή τους νερό καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. 

Το νερό αποτελεί ζωτικής σημασίας στοιχείο στη διατροφή και γενικότερα στην εξελιγκτική πορεία της ζωής του μελισσιού. 

 

Οι μέλισσες χρησιμοποιούν το νερό για να αραιώσουν παχύρρευστες τροφές, όπως το μέλι, το σιρόπι, το ζαχαροζύμαρο ή την κρυσταλλική ζάχαρη πριν τα καταναλώσουν οι ίδιες ή για να παρασκευάσουν την τροφή των προνυμφών. 

 

Πρέπει να αναφέρουμε ότι ο εργατικός πολτός για την διατροφή των προνυμφών περιέχει περίπου 66% νερό, γεγονός που συντείνει στη μη αποξήρανση των προνυμφών. 

 

Επίσης, η άριστη σχετική υγρασία για την εκκόλαψη των αβγών είναι σε ποσοστό της τάξης του 90-95%.

 

 Σε περίπτωση έλλειψης νερού, οι μέλισσες καννιβαλλίζουν τα αυγά και τις προνύμφες και επομένως το μελίσσι είναι καταδικασμένο να καταστραφεί.

 

 - Ποια άλλη χρησιμότητα έχει το νερό στις μέλισσες και ποιες οι ανάγκες τους σ’ αυτό; Aλλη χρήση του νερού στις μέλισσες είναι η ρύθμιση της θερμοκρασίας της κυψέλης.

 

 Σε περιόδους ψηλών θερμοκρασιών οι συλλέκτριες νερού τοποθετούν σε διάφορα σημεία της κυψέλης και των κηρήθρων σταγόνες νερού και με το ανέμισμα των φτερών τους δημιουργούν ένα συνεχές ρεύμα αέρα προκαλώντας την εξάτμιση του νερού και την πτώση της θερμοκρασίας. 

 

Οι ανάγκες σε νερό δεν έχουν υπολογιστεί επ’ ακριβώς όμως εκτιμάται ότι κυμαίνονται από 25 έως 300 γραμμάρια την ημέρα ανά μελίσσι και αυτό εξαρτάται από τη δυναμικότητα του μελισσιού, εάν είναι περίοδος εντατικής εκτροφής γόνου και τις θερμοκρασίες που επικρατούν.

 

 Σε συνθήκες καύσωνα αναφέρεται ότι, ένα μελίσσι μπορεί να καταναλώσει 2 έως 3 λίτρα νερό.

 

 - Τι πρέπει να έχει υπόψιν του ο μελισσοκόμος όσον αφορά την εξασφάλιση νερού στα μελίσσια; 

 

Ο μελισσοκόμος κατά την επιλογή του τόπου εγκατάστασης του μελισσοκομείου του θα πρέπει να ελέγξει κατά πόσον υπάρχουν φυσικές πηγές νερού ή πιο καλύτερα, να μεριμνήσει ο ίδιος να τοποθετήσει ποτίστρα, δηλαδή βαρέλι με φλοτέρ και γούρνα κοντά στο μελισσοκομείο. 

 

Πρέπει να προμηθεύει και να αλλάζει τακτικά το νερό έτσι ώστε να υπάρχει πάντα καθαρό και δροσερό νερό στη διάθεση των μελισσών.

 Καλά θα ήταν σε περιόδους με ψηλές θερμοκρασίες οι ποτίστρες να τοποθετούνται σε σκιερό χώρο ενώ, αντίθετα, τους μήνες με χαμηλές θερμοκρασίες να τοποθετούνται σε μέρος που να λιάζονται και οι γούρνες να καλύπτονται με διάτρητο πλέγμα, ώστε να απομακρύνεται το ενδεχόμενο επίσκεψης άλλων ζώων ή πουλιών. 

 

Επίσης, να αποφεύγει την τοποθέτηση του μελισσοκομείου κοντά σε κατοικημένες περιοχές, σε περάσματα βόσκησης ζώων ή πολύ κοντά σε κτηνοτροφικά υποστατικά χωρίς την πρόνοια παροχής νερού ή συνεννόησης με τον κτηνοτρόφο. 

 

Μερικές φορές παρενοχλούνται κάτοικοι από τις επισκέψεις μελισσών στις αυλές ή στις βρύσες των κήπων. 

 

Τι μέτρα πρέπει να λαμβάνονται στις περιπτώσεις αυτές; 

 

Αναμφισβήτητα, η τοποθέτηση ορίων απόστασης για εγκατάσταση μελισσοκομείου από κατοικημένες περιοχές δεν θα έλυνε το πρόβλημα, λόγω του ότι, η μέλισσα μπορεί να διανύσει απόσταση ακτίνας 4-5 χιλιομέτρων ή και περισσότερο για εντοπισμό μελισσοβοσκής ή εξεύρεσης νερού για κάλυψη των αναγκών του μελισσοσμήνους. 

 

Επομένως, ο μελισσοκόμος θα πρέπει να τοποθετήσει ποτίστρα στο μελισσοκομείο του εάν δεν υπάρχει και να διενεργεί συχνό έλεγχο ούτως ώστε να υπάρχει πάντοτε διαθέσιμο νερό στις μέλισσες. 

 

Από πλευράς τους, οι κάτοικοι θα πρέπει να απομακρύνουν ή να περιορίσουν για 5-6 ημέρες τα σημεία-πηγές πρόσβασης των μελισσών σε νερό όπως για παράδειγμα, ποτίστρες ζώων, λιμνάζοντα νερά στον κήπο, κάλυψη πισινών, βρύσες που στάζουν κ. τ. λ. έτσι ώστε οι μέλισσες κατά την επίσκεψή τους να μην βρίσκουν νερό και να συνηθίσουν την πηγή νερού του μελισσοκομείου.

Άρθρο του Xριστάκη Tοφαρή Λειτουργός Γεωργίας στον Kλάδο Προστασίας Φυτών/Tομέας Mελισσοκομίας Κύπρου.

Πηγή http://www.haravgi.com.cy/site-162-gr.php