Είδε
το παιδάκι, μαραμένο από την πείνα,στη μέση του δρόμου, σκάλιζε τη γη
με τα νύχια κι έτρωγε χώμα . Άτιμος είναι ο κόσμος ετούτος,
συλλογίστηκε, άτιμος, άδικος. Θεέ μου, πώς τον κρατάς στην αγκαλιά σου,
και δεν τον τινάζεις κάτω να γίνει χίλια κομμάτια, να τον πλάσεις
καλύτερο...
~Νίκος Καζαντζάκης~
~Νίκος Καζαντζάκης~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου