Τι συμβαίνει όταν σε μια σχέση οι ανάγκες των συντρόφων είναι διαφορετικές; Τί είδους σχέσεις διαμορφώνονται;
Συμπληρωματικές σχέσεις : όταν ο ένας γίνεται κυνηγός
- Ζητάει όλο και περισσότερη προσοχή, κατανόηση, επαφή, κοινές δραστηριότητες, εξουσία, σεξ ή οτιδήποτε άλλο. Κάθε φορά που δεν τα έχει, βιώνει την μοναξιά και την εγκατάλειψη. Καθώς αναζητά την επιστροφή και τη συνέχεια της προστατευτικής πατρικής του οικογένειας, αρνείται να μεγαλώσει!
Συμμετρικές σχέσεις: όταν ο άλλος αποσύρεται όλο και περισσότερο
- Αυτός που επιδιώκει συμμετρικές σχέσεις, χωρίς την παρουσία της αδυναμίας, βιώνει αυτή την ανάγκη του συντρόφου του ως απειλή της ελευθερίας που με κόπο απέκτησε, φεύγοντας από την πατρική του οικογένεια. Σκέφτεται ότι αυτό είναι παράλογο, του είναι αδύνατον να ενδώσει, αναζητά περισσότερο χώρο, περισσότερη ελευθερία, πνίγεται.
Το «κυνήγι» περιλαμβάνει:
Γκρίνια, παράπονα, παρακλήσεις, υπονοούμενα, ξεσπάσματα επίκληση της αυτοθυσίας/θέση θύματος, επίδειξη αδυναμίας, επίμονη υποστήριξη των αναγκών ως φυσιολογικών, αυστηρότητα, έλεγχος, χαρακτηρισμοί, ακόμα και παραδείγματα απόψεων από τον κοινωνικό περίγυρο, τους παραδοσιακούς ρόλους ,την ηθική ή την θρησκεία!
Η απόσυρση εκφράζεται με:
Ενόχληση, αδιαφορία, επιθετικότητα, περιφρόνηση, ειρωνεία, απομάκρυνση, σιωπή, κάνει πως δεν καταλαβαίνει, ακόμα επίδειξη… βλακείας για να κερδίσει την πολυπόθητη ηρεμία κλπ.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, όταν οι προσδοκίες είναι διαμετρικά αντίθετες, αρχίζει ένα διόλου ασυνήθιστο «παιχνίδι»: ο ένας κυνηγάει επίμονα για να έχει αυτό που θέλει και, όσο επιμένει, τόσο ο άλλος γίνεται απόμακρος.
Είναι ένα παιχνίδι αδιέξοδο που δημιουργεί και στους δυο ανασφάλεια, για διαφορετικούς, αντίθετης ροπής, λόγους.
Και οι δυο πλευρές δεν βρίσκουν καμιά ικανοποίηση στη σχέση ενώ χρεώνουν τον άλλο σύντροφο με την ευθύνη της δυστυχίας τους, την αποτυχία της σχέσης.
Υπάρχει λύση;
Όπως πάντα ο καθαρός και έντιμος διάλογος, να συζητήσουμε ανοικτά, σε στιγμές ηρεμίας, κατανοώντας ο ένας τον άλλο για:
Αναγνώριση του παιχνιδιού, το αδιέξοδο, την επανάληψη
Πού μας βοήθησε μέχρι τώρα αυτό το παιχνίδι;
Πόσο στενή θέλουμε αυτή τη σχέση;
Οι προσωπικές ανάγκες είναι αξιώσεις της σχέσης;
Ενας διάλογος που όσο χρόνο κι αν χρειαστεί θα κάνει την διαφορά, ανακουφίζοντας και φέρνοντας πιο κοντά και τους δυο.
Τα «παιχνίδια» μεταξύ των συντρόφων είναι πολλά, όπως, για παράδειγμα, αυτός που αποσύρεται να επιθυμεί το κυνήγι και την συμπληρωματικότητα από τον σύντροφό του αλλά να μην το αποδέχεται για τον εαυτό του!
πηγη : Μαρία Λασσιθιωτάκη | Ψυχολόγος
selftherapy
Συμπληρωματικές σχέσεις : όταν ο ένας γίνεται κυνηγός
- Ζητάει όλο και περισσότερη προσοχή, κατανόηση, επαφή, κοινές δραστηριότητες, εξουσία, σεξ ή οτιδήποτε άλλο. Κάθε φορά που δεν τα έχει, βιώνει την μοναξιά και την εγκατάλειψη. Καθώς αναζητά την επιστροφή και τη συνέχεια της προστατευτικής πατρικής του οικογένειας, αρνείται να μεγαλώσει!
Συμμετρικές σχέσεις: όταν ο άλλος αποσύρεται όλο και περισσότερο
- Αυτός που επιδιώκει συμμετρικές σχέσεις, χωρίς την παρουσία της αδυναμίας, βιώνει αυτή την ανάγκη του συντρόφου του ως απειλή της ελευθερίας που με κόπο απέκτησε, φεύγοντας από την πατρική του οικογένεια. Σκέφτεται ότι αυτό είναι παράλογο, του είναι αδύνατον να ενδώσει, αναζητά περισσότερο χώρο, περισσότερη ελευθερία, πνίγεται.
Το «κυνήγι» περιλαμβάνει:
Γκρίνια, παράπονα, παρακλήσεις, υπονοούμενα, ξεσπάσματα επίκληση της αυτοθυσίας/θέση θύματος, επίδειξη αδυναμίας, επίμονη υποστήριξη των αναγκών ως φυσιολογικών, αυστηρότητα, έλεγχος, χαρακτηρισμοί, ακόμα και παραδείγματα απόψεων από τον κοινωνικό περίγυρο, τους παραδοσιακούς ρόλους ,την ηθική ή την θρησκεία!
Η απόσυρση εκφράζεται με:
Ενόχληση, αδιαφορία, επιθετικότητα, περιφρόνηση, ειρωνεία, απομάκρυνση, σιωπή, κάνει πως δεν καταλαβαίνει, ακόμα επίδειξη… βλακείας για να κερδίσει την πολυπόθητη ηρεμία κλπ.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, όταν οι προσδοκίες είναι διαμετρικά αντίθετες, αρχίζει ένα διόλου ασυνήθιστο «παιχνίδι»: ο ένας κυνηγάει επίμονα για να έχει αυτό που θέλει και, όσο επιμένει, τόσο ο άλλος γίνεται απόμακρος.
Είναι ένα παιχνίδι αδιέξοδο που δημιουργεί και στους δυο ανασφάλεια, για διαφορετικούς, αντίθετης ροπής, λόγους.
Και οι δυο πλευρές δεν βρίσκουν καμιά ικανοποίηση στη σχέση ενώ χρεώνουν τον άλλο σύντροφο με την ευθύνη της δυστυχίας τους, την αποτυχία της σχέσης.
Υπάρχει λύση;
Όπως πάντα ο καθαρός και έντιμος διάλογος, να συζητήσουμε ανοικτά, σε στιγμές ηρεμίας, κατανοώντας ο ένας τον άλλο για:
Αναγνώριση του παιχνιδιού, το αδιέξοδο, την επανάληψη
Πού μας βοήθησε μέχρι τώρα αυτό το παιχνίδι;
Πόσο στενή θέλουμε αυτή τη σχέση;
Οι προσωπικές ανάγκες είναι αξιώσεις της σχέσης;
Ενας διάλογος που όσο χρόνο κι αν χρειαστεί θα κάνει την διαφορά, ανακουφίζοντας και φέρνοντας πιο κοντά και τους δυο.
Τα «παιχνίδια» μεταξύ των συντρόφων είναι πολλά, όπως, για παράδειγμα, αυτός που αποσύρεται να επιθυμεί το κυνήγι και την συμπληρωματικότητα από τον σύντροφό του αλλά να μην το αποδέχεται για τον εαυτό του!
πηγη : Μαρία Λασσιθιωτάκη | Ψυχολόγος
selftherapy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου